Το θέατρο ως αστικό θέαμα είναι δημιούργημα της τυραννίας, αλλά διανύει παράλληλη πορεία με την εξέλιξη του πολιτεύματος της Αθήνας. Οι δημιουργοί των σωζόμενων τραγωδιών και κωμωδιών είναι ενεργοί πολίτες, οι συντελεστές του θεάτρου είναι πολίτες και το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται είναι τα μέλη μίας από τις πλέον πολιτικοποιημένες κοινότητες του αρχαίου κόσμου. Η πολιτική διάσταση του θεάτρου εντοπίζεται τόσο στις παραμέτρους της τέλεσης των δραματικών αγώνων, όσο και στην αντανάκλαση πολιτικής σκέψης που συχνά είναι χρονικά επίκαιρη, τις περισσότερες φορές όμως είναι ένας ευρύτερος προβληματισμός για τη λειτουργία της πολιτείας και τη θέση του ατόμου μέσα σε αυτήν.
- Enseignant: Magda Boniati
- Enseignant: Michalis Rousos
- Enseignant: Spyros Siropoulos
Το μάθημα θεραπεύει τον χαρακτήρα και τη σημασιολογία της δραματουργίας στην ευρύτερη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου, με ιδιαίτερη έμφαση στην Αίγυπτο της 2ης και 1ης χιλιετίας π.Χ. Αναλύεται η αρχαιολογία της δραματουργίας, ο δραματουργικός χαρακτήρας της αρχαίας αιγυπτιακής γραμματολογίας και οι διαδράσεις της με την πολιτική-θρησκευτική ιδεολογία και λατρευτική πρακτική. Η ανάπτυξη του μαθήματος ακολουθεί μια χρονολογική σειρά, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε συγκεκριμένες περιπτωσιολογίες από τη φαραωνική και ελληνορωμαϊκή Αίγυπτο. Εξετάζονται, inter alia, το φεστιβάλ σεντ, ο δραματικός πάπυρος από το Ραμσείο, η Ιστορία του Σινούχε η δραματουργία της Αθώρ και τα μυστήρια του Όσιρι στην Άβυδο, η νεκρική τελετή «ανοίγματος του στόματος» του νεκρού και η καθημερινή τελετουργία προς τιμήν των προγόνων.
- Enseignant: Panagiotis Kousoulis
- Enseignant: Magda Boniati
- Enseignant: Konstantinos Kalogeropoulos
- Enseignant: Emmanouil Stefanakis
Στο μάθημα «Υπολογιστική Επεξεργασία της Γλώσσας του Αρχαίου Δράματος» οι φοιτήτριες και οι φοιτητές μαθαίνουν πώς να εφαρμόζουν τη μεθοδολογία Σωμάτων Κειμένων (ΣΚ) σε κείμενα του Αρχαίου Δράματος για εφαρμογές που αφορούν στη φιλολογία, στην εκπαίδευση, στη γλωσσολογία, στην υφολογία και στις κοινωνικές, πολιτικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, μεταξύ άλλων. Γνωρίζουν, καταρχάς, τι είναι τα Σώματα Κειμένων (ΣΜ), τα είδη τους, αρχές σχεδίασης και κατασκευής τους, τύπους επισημείωσής τους και τη συμβολή της μεθοδολογίας που προτείνουν στις Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες και ειδικότερα στη μελέτη της γλώσσας του Αρχαίου Δράματος. Στο μάθημα περιγράφονται ελεύθερα διαθέσιμα στο διαδίκτυο ΣΚ που αφορούν στο Αρχαίο Δράμα, καθώς και εργαλεία για την επεξεργασίας τους. Ορίζονται προδιαγραφές για τη σχεδίαση και κατασκευή ΣΚ Αρχαίου Δράματος. Δίνονται οι δυνατότητες εφαρμογής της μεθοδολογίας ΣΚ στη μελέτη της γλώσσας του Αρχαίου Δράματος, με τη χρήση ελεύθερα διαθέσιμων στο διαδίκτυο κειμένων του Αρχαίου Δράματος καθώς και ελεύθερα διαθέσιμων εργαλείων για την επεξεργασία τους. Οι φοιτητές και φοιτήτριες γνωρίζουν την Εθνική Υποδομή που υποστηρίζει και προωθεί τις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Τέχνες καθώς και τη Γλωσσική Τεχνολογία και Καινοτομία στην Ελλάδα, «ΑΠΟΛΛΩΝΙΣ», την Εθνική Υποδομή Γλωσσικών Πόρων, Τεχνολογιών και Υπηρεσιών» «CLARIN:EL» και το Εθνικό Δίκτυο Υποδομών για την Έρευνα στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες «ΔΥΑΣ». Εκτός των ειδικών ικανοτήτων που αποκτούν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αποκτούν γενικές ικανότητες σχετικά με την αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με τη χρήση σχετικών, νέων μεθόδων και τεχνολογιών, την προσαρμογή σε νέες καταστάσεις, τη λήψη αποφάσεων, την αυτόνομη και ομαδική εργασία και μάλιστα σε διεπιστημονικό περιβάλλον και την παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών. Η εξέταση του μαθήματος περιλαμβάνει την εκπόνηση και παρουσίαση δραστηριοτήτων/εργασιών. Το μάθημα διεξάγεται με τη χρήση Τ.Π.Ε. στη διδασκαλία, στην εκπόνηση των δραστηριοτήτων/εργασιών καθώς και στην επικοινωνία με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές.
- Enseignant: Katerina Frantzi
Το μάθημα δίνει έμφαση στον σκηνικό χώρο του αρχαίου θεάτρου και παρακολουθεί τις μορφολογικές αλλαγές που αυτός υπέστη από την κλασική έως και την ελληνιστική εποχή. Παράλληλα, εξετάζει την όψιν, δηλαδή τα δύο οπτικά στοιχεία που πλαισιώνουν μια αρχαία παράσταση, τον σκηνικό διάκοσμο και την ενδυματολογία, θέτοντας τα ακόλουθα ερωτήματα: Τι ορίζουμε ως «αρχαία σκηνογραφία»; Υπήρχαν σκηνικά και «είδη φροντιστηρίου» στο αρχαίο θέατρο; Ποιος ήταν ο εισηγητής της σκηνογραφίας και τι γνωρίζουμε για το επάγγελμα του σκηνογράφου στην αρχαιότητα; Ποιος ήταν ο ρόλος της σκευής (προσωπεία / κοστούμια) σε ένα αρχαίο δράμα; Πώς ήταν τα κοστούμια της τραγωδίας, της κωμωδίας και του σατυρικού δράματος; Πως σκηνοθετούνταν τα πρώιμα έργα του Αισχύλου και πως εκείνα που παρουσιάστηκαν μετά την Ορέστεια (458 π.Χ.); Ποιες σκηνοθετικές ανάγκες κάλυπτε η διώροφη ελληνιστική σκηνή με το προσκήνιο; Στα ερωτήματα αυτά καλούνται οι φοιτητές/τριες του ΠΜΣ να απαντήσουν μέσα από τη συγγραφή εργασίας, τη συμμετοχή τους σε ασκήσεις επί συγκεκριμένου υλικού και τον γόνιμο διάλογο με τη διδάσκουσα.
- Enseignant: Magda Boniati
- Enseignant: Maria Mikedaki
- Enseignant: Magda Boniati
- Enseignant: Isaak Papadopoulos