Αναλύονται βασικές έννοιες των Περιβαλλοντικών Επιστημών, όπως το οικοσύστημα, οι φυσικοί πόροι, η φέρουσα ικανότητα κλπ. Τα θέματα που αναπτύσσονται στη διάρκεια του μαθήματος προέρχονται από τα πεδία της οικολογίας & διαχείρισης οικοσυστημάτων (χερσαίων και υδατικών), της περιβαλλοντικής μηχανικής (διαχείριση αέριων – υγρών – στερεών αποβλήτων, ενέργεια), των κοινωνικών επιστημών του περιβάλλοντος (περιβαλλοντική πολιτική, οικονομικά περιβάλλοντος, περιβαλλοντικός σχεδιασμός).

Στο μάθημα αυτό αναπτύσσονται βασικές έννοιες και προσεγγίσεις από το πεδίο των Επιστημών της Αγωγής.  Συγκεκριμένα αναλύονται στοιχεία από τους τομείς της Φιλοσοφίας της Παιδείας,  των Θεωριών Μάθησης, της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, της Ψυχοπαιδαγωγικής, καθώς και της Διδακτικής και της Θεωρίας των Προγραμμάτων. Το μάθημα απευθύνεται κυρίως στους μεταπτυχιακούς φοιτητές που δεν έχουν παρακολουθήσει στη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών τους αντίστοιχα μαθήματα και στοχεύει στην εξοικείωσή τους με όρους των Επιστημών της Αγωγής ώστε να κατανοήσουν καλύτερα το θεωρητικό και παιδαγωγικό πλαίσιο της Π.Ε..

Το μάθημα αυτό έχει ως βασικό σκοπό να κατανοήσουν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές/τριες τον σημαντικό  ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές κοινωνίες στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων στην προοπτική της αειφόρου ανάπτυξης. Ειδικότερα, εστιάζει σε θέματα προστατευόμενων περιοχών, απειλούμενων ειδών, προστασίας δασών και διαχείρισης φυσικών πόρων, αναδεικνύοντας τη σημασία της τοπικότητας και τη σπουδαιότητα του ρόλου της συμμετοχής των κατοίκων στην τοπική ανάπτυξη. Παράλληλα, στο πλαίσιο της πολιτισμικής διάστασης της αειφορίας διερευνά τις τοπικές παραδοσιακές εκδηλώσεις, αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητά τους τόσο στην πολιτιστική ζωή όσο και στην οικονομική ανάπτυξη,  την κοινωνική συνοχή και την  περιβαλλοντική προστασία.

Οριοθετείται η έννοια της δημιουργικότητας, της δημιουργικής σκέψης, της αποκλίνουσας νόησης καθώς και η παραγωγική σκέψη, ως πρόκριμα των σύγχρονων κοινωνιών και της προοπτικής τους στο πλαίσιο της καινοτομίας, του νεωτερισμού σε πολλαπλούς τομείς ζωής, επιστήμης, πολιτικής, επιχείρησης και προφανώς εκπαίδευσης. Αναλύονται βασικές τεχνικές, που υιοθετούνται και από την Π.Ε., όπως η επίλυση προβλήματος, η μέθοδος project, η ιδιοθύελλα, η χαρτογράφηση ιδεών, η δραματοποίηση, κ.α.. Η διαθεματικότητα, το μαθητοκεντρικό και ομαδοσυνεργατικό πνεύμα ως προς την διαδικασία υποστηρίζονται μέσα από αναπλαισίωση του ρόλου του εκπαιδευτή σε σχέση με τους εκπαιδευόμενους τόσο στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης όσο και στην εν γένει οργάνωση του εργασιακού περιβάλλοντος.

Βασική επιδίωξη του μαθήματος είναι να καταστήσει ικανό/ή το/τη μεταπτυχιακό/ή φοιτητή/τρια να: περιγράφει τα χαρακτηριστικά της επιστημονικής έρευνας και να οριοθετεί την κοινωνική έρευνα, να διακρίνει τις φιλοσοφικές, οντολογικές, επιστημολογικές και μεθοδολογικές παραδοχές της ποσοτικής και της ποιοτικής έρευνας, να είναι ικανός/η να οργανώνει το πλαίσιο μέσα από το οποίο αναδύονται ερευνητικά ερωτήματα, να καταγράφει τα βήματα μιας ερευνητικής διαδικασίας και σχεδιάζει ένα ερευνητικό πρωτόκολλο, να επιλέγει μια ερευνητική στρατηγική, να γνωρίζει τις βασικές αρχές εκπόνησης ενός ερωτηματολογίου, μιας συνέντευξης, μιας δομημένης παρατήρησης, κ.λπ., να εντοπίζει τις ηθικές και δεοντολογικές αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να στηρίζεται η κοινωνική έρευνα, και τέλος, να εκπονεί και να συγγράφει ένα ερευνητικό σχέδιο, όπως αυτό της διπλωματικής εργασίας.

Στο πλαίσιο του μαθήματος αναπτύσσονται οι παρακάτω θεματικές ενότητες: η φύση της επιστημονικής και κοινωνικής έρευνας, φιλοσοφικά και επιστημολογικά ζητήματα στην κοινωνική έρευνα, ερευνητικές προσεγγίσεις στην κοινωνική έρευνα: η διαμάχη ανάμεσα στην ποσοτική και την ποιοτική έρευνα, βασικές μεθοδολογικές ποσοτικές και ποιοτικές προσεγγίσεις στην κοινωνική έρευνα, στάδια και μέθοδοι έρευνας (δημοσκόπηση, έρευνα δράση, εθνογραφική έρευνα, πειραματική έρευνα, μελέτη περίπτωσης, κ.λπ.), μέσα συλλογής ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων (ερωτηματολόγιο, συνέντευξη, ομάδες εστίασης, παρατήρηση, κ.λπ.), ηθική και δεοντολογία της έρευνας, ανάλυση και παρουσίαση εμπειρικών δεδομένων, κριτήρια για την αξιολόγηση ενός ερευνητικού σχεδίου, συγγραφή ερευνητικής εργασίας (με έμφαση στη διπλωματική εργασία). 

Διερευνάται η ιστορική εξέλιξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης υπό το πρίσμα των περιβαλλοντικών φαινομένων και των κοινωνικοπολιτικών κινημάτων που οδήγησαν στη γένεση του πεδίου. Παράλληλα, παρουσιάζονται τα εκπαιδευτικά ρεύματα και οι ιδέες που επηρέασαν το προφίλ και τη φύση του πεδίου, όπως, επίσης, τα κείμενα και οι διακηρύξεις που συντάχθηκαν στο πλαίσιο των σημαντικότερων διεθνών συναντήσεων για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Αναλύονται οι στόχοι και οι αρχές της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, όπως διαμορφώθηκαν μέσα από αυτές τις συναντήσεις και εξετάζονται οι συγκλίσεις και οι αλληλοσυνδέσεις της με την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Τέλος, αναλύονται οι βασικές διαστάσεις, οι παιδαγωγικές αρχές και τα χαρακτηριστικά της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη και εξετάζονται οι διάφορες επιστημονικές προσεγγίσεις και οι  νεότεροι προσανατολισμοί του πεδίου.