Με δεδομένο ότι η ένταξή των νέων Μέσων στην εκπαίδευση και η θεσμική κατοχύρωση του μιντιακού γραμματισμού και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης αποτελεί πραγματικότητα και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να  απαντήσουν με μια επαγγελματική στάση που θα τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τα Νέα και Ψηφιακά Μέσα στην εκπαίδευση, στηριζόμενοι στη αρχή του παιδαγωγικού σχεδιασμού. Το μάθημα αυτό δίνει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να αποκτήσουν βασικές γνώσεις σε ένα εξειδικευμένο πεδίο της Παιδαγωγικής και ποιο συγκεκριμένα στη διδακτική αξιοποίηση ψηφιακών Μέσων στην εκπαιδευτική διαδικασία. 

Οι διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της λαογραφίας έδειξαν ότι τα λαογραφικά είδη (παραμύθια, παροιμίες, τραγούδια, έθιμα, υλικός βίος) μπορούν να αξιοποιηθούν σε ποικίλα κοινωνικά συμφραζόμενα και έτσι να συμβάλουν στην ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού γύρω από θέματα λαϊκού πολιτισμού που άπτονται της ζωντανής κοινωνικής μνήμης της εποχής μας. Το μάθημα αποτελεί εισαγωγή στο ρόλο που οι μορφές του λαϊκού πολιτισμού μπορούν να έχουν στη ζωή τόσο των παραδοσιακών όσο και των σύγχρονων κοινωνιών: αυτή η προσέγγιση λαμβάνει υπόψη την συνολική ιστορία ζωής ενός λαϊκού πολιτισμού σε μία κοινωνία, από την ανακάλυψη και τον ορισμό του, την έρευνα πεδίου, τη διατήρηση και την ανάλυσή του έως τη ‘δεύτερη ζωή’ του: την ανακύκλωση και την εφαρμογή του, την αναβίωση και την εμπορική χρήση του, τις πολιτισμικές και πολιτικές λειτουργίες του, τη σχέση του με τις εθνικές, κοινωνικές και τοπικές ταυτότητες. Επίσης εξετάζονται οι μορφές και ο ρόλος της λαογραφίας στην εποχή του διαδικτύου, καθώς και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη μελέτη του λαϊκού πολιτισμού.

Το διαδίκτυο μετασχηματίζει το θρησκευτικό προϊόν, κάνοντάς το περισσότερο προσαρμόσιμο στις ανάγκες μιας «νέας» ψηφιακής θρησκευτικότητας, στην οποία κυρίαρχο ρόλο παίζει η προβολή και ο ανταγωνισμός των θρησκευτικών προϊόντων. O ψηφιακός αυτός ανταγωνισμός στο χώρο του διαδικτύου οδηγεί όλο και περισσότερο τις ίδιες τις θρησκείες σε μια ουσιαστική μετάλλαξη, στην οποία η εικονική αποτύπωση του μεταφυσικού μέσα από μια «απευθείας σύνδεση» θρησκευτικότητα, επαναφέρει στο προσκήνιο όψεις της θρησκευτικής ανορθολογικότητας, ανακατασκευάζοντας τα φαντασιακά χαρακτηριστικά της θρησκείας, όχι στα πλαίσια μιας παραδοσιακής θρησκευτικής αποκάλυψης, αλλά στα πλαίσια μιας «νέας» θρησκευτικής ανακάλυψης, στην οποία η τεχνολογία παίζει κυρίαρχο ρόλο. Οι νέες ιεραρχίες που διαμορφώνει η ψηφιακή κοινωνία, η συμβολή των θρησκειών στην δημιουργία των νέων θρησκευτικών δικτύων και ο έλεγχος των δικτύων αυτών, καθιστούν την επιστροφή της θρησκείας στην εποχή της μετανεωτερικότητας μια νέα πρόκληση. Από την άλλη πλευρά όσο ο θρησκευτικός ανταγωνισμός στο χώρο του διαδικτύου δεν θα έχει όρια, τόσο πιο επικίνδυνη θα καθίσταται η παρουσία του θρησκευτικού ανορθολογισμού.

Στο μάθημα αναλύονται αρχικά οι βασικές έννοιες του περιβάλλοντος, του περιβαλλοντικού ζητήματος και της αειφορίας, έννοιες που προσδιορίζουν την Περιβαλλοντική Αγωγή και την διαφοροποιούν από άλλα γνωστικά πεδία. Στη συνέχεια εξετάζεται ο τρόπος ένταξης της Περιβαλλοντικής Αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα με έμφαση στο διεπιστημονικό μοντέλο, το οποίο υλοποιείται με την ανάπτυξη σχετικών προγραμμάτων. Οι φοιτητές έρχονται σε επαφή με πολυμέσα που μπορούν να συμβάλουν στην αναβάθμιση της ποιότητας των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής τόσο στη φάση του σχεδιασμού όσο και στη φάση της υλοποίησης. Επιπλέον εφαρμόζουν στην πράξη διδακτικές τεχνικές της Περιβαλλοντικής Αγωγής (π.χ. χαρτογράφηση εννοιών, παιχνίδι ρόλων) με τη χρήση συγκεκριμένων λογισμικών. Τέλος ασκούνται στοn σχεδιασμό αλλά και στην αξιολόγηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής που βασίζονται στη χρήση νέων τεχνολογιών.

Νέα μέσα και τεχνολογίες σταδιακά ενσωματώνονται στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική και ο μελλοντικός παιδαγωγός θα κληθεί να χρησιμοποιήσει κάποιο από αυτά στα πλαίσια της διδασκαλίας του. H ραγδαία αύξηση των δυνατοτήτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών με την παράλληλη μείωση της τιμής τους, καθιστά ολοένα και πιο προσιτές στην εκπαιδευτική κοινότητα τεχνολογίες μέχρι πρότινος απρόσιτες στο ευρύ κοινό. Έχοντας στραμμένο το ενδιαφέρον στις μελλοντικές εξελίξεις, το βάρος του μαθήματος πέφτει όχι σε εκείνες τις τεχνολογίες που είναι ήδη δοκιμασμένες, αλλά σε τεχνολογίες αιχμής που αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στα επόμενα χρόνια. Μια από αυτές είναι τα τρισδιάστατα εικονικά περιβάλλοντα, των οποίων ο ρόλος στη διαδικασία απόκτησης γνώσεων είναι σημαντικός και, για αυτό άλλωστε, αποτελούν το αντικείμενο του συγκεκριμένου μαθήματος. Από την άλλη πλευρά, έχουν εμφανιστεί εργαλεία που επιτρέπουν την ανάπτυξη εφαρμογών αρκετά εύκολα, γρήγορα και με ποιοτικό επίπεδο. Συνεπώς το μάθημα αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσουν οι φοιτητές τον τρόπο ανάπτυξης αυτών των εφαρμογών